Bert Lonterman is afgelopen augustus aangetreden als nieuw bestuurslid van IFF Pensioenfonds, namens de werknemers. Het zijn spannende tijden door het pensioenakkoord en de veranderingen bij IFF en dat vraagt stuurmanskunst van het bestuur. Tijd voor een nadere kennismaking.

Wil je wat meer over jezelf vertellen?

‘Mijn vader werkte er al toen ik geboren werd, ik ben nu bijna zeventig en het is altijd een deel van mijn leven geweest. Ik heb eerst een paar jaar bij de bedrijfsvereniging voor de leerindustrie gewerkt, maar toen die industrie verdween ben ik in 1973 ook bij IFF aan de slag gegaan. Ik had er trouwens al vakantiewerk gedaan, de kalksteen uit de stoomketels verwijderen. Ik ben begonnen op de expeditie-afdeling en ik heb in 2013, toen ik 61 was, afscheid genomen als inventory coordinator Flavors.’

Hoe ben je bestuurslid geworden?

‘Ondanks alle veranderingen bij IFF door de jaren heen draag ik het bedrijf nog steeds een warm hart toe. Het pensioenfonds heeft een kweekvijver voor nieuwe bestuursleden, zodat er altijd nieuwe kandidaten zijn. Drie jaar geleden ben ik gevraagd als aspirant-bestuurslid. Dan draai je mee, alleen heb je geen stemrecht. Ik zat in de communicatiecommissie en de risicomanagementcommissie en heb een best pittige opleiding gevolgd. Toen ik vervolgens gevraagd werd om secretaris te worden in het bestuur, heb ik niet lang nagedacht. Ik vind het een eer dat ik Frenz van der Aa mag opvolgen, die ruim 25 jaar het gezicht van het pensioenfonds was.’

Wat zijn de uitdagingen voor het pensioenfonds?

‘Er komt veel op ons af, door de veranderingen bij IFF en door het nieuwe pensioenstelsel. En wij zijn klein. Tot een vermogen van 1,5 miljard word je in Nederland als klein pensioenfonds beschouwd, wij hebben 500 miljoen. Dus het is een flinke uitdaging.

Toen het pensioenfonds in 1941 begon, was het doel een onbezorgde oude dag voor de deelnemers. Dat hebben we toen afgesproken en daar is niets aan veranderd. Ik beschouw dat ook als de grote opdracht voor het bestuur en voor mezelf: om in deze tijd de juiste koers te blijven varen. Dat geldt ook voor de manier waarop we beleggen, zo verantwoord mogelijk, met oog voor het klimaat. Want een onbezorgde toekomst is natuurlijk méér dan geld alleen.’

Wat wil je zelf vooral bereiken?

‘Omdat pensioen zo belangrijk is en omdat er zoveel verandert, is communicatie essentieel. Ik ben opgegroeid in een gezin waarin de vader kostwinner was en decennia voor dezelfde baas werkte. Bij mezelf was dat ook zo. Maar die tijd is voorbij, met tweeverdieners en relaties die zowel privé als qua werk veel korter zijn. Allemaal zaken die gevolgen hebben voor het pensioen. Tegelijkertijd: voor jonge deelnemers is pensioen ver van het bed, het gaat over een tijd waar je eigenlijk helemaal niet aan wilt denken. Ik vind het enorm belangrijk om aan dat pensioenbewustzijn te werken.’

Wat wil je deelnemers meegeven als het om pensioen gaat?

‘Het is pure noodzaak om je in je pensioensituatie te verdiepen, zeker ook als je nog jong bent, als je later ook nog leuke dingen wilt kunnen doen. Hoeveel heb je dan nodig en hoeveel komt er binnen? En vooral: hoe kun je zorgen dat je genoeg hebt? Als deelnemer ben je zelf aan zet. Het pensioenfonds helpt je daarbij, bijvoorbeeld via de website. Dus gebruik die mogelijkheden!’